Saga e Sarajevës – Stefan Çapaliku

Është prilli i vitit 2024. Një shkrimtar bashkëkohor shqiptar shkon në një rezidencë njëmujore në Sarajevë. Kontakti i parë me qytetin realizohet nëpërmjet një zonje të re.
Ndërkaq një fotografi e vjetër, e katër fëmijëve të dalë në studion e qytetit të Shkodrës, i rëndon në xhep. Që kur qe i vogël i ati i kishte treguar se këto janë kushërinjtë e tij, që qenë shpërngulur në Sarajevë diku rreth vitit 1918.
Kësisoj dilema brenda tij merr formën e një alternative: Të shkruajë për një shkrimtar që s’di çfarë të shkruajë apo të shkojë dhe të hetojë gjurmët e fisit të vet, të ardhur këtu më shumë se 100 vjet më parë?
Ngjarjet e të dy linjave tregohen në veten e parë. Është i njëjti “unë” që rrëfehet dhe rrëfen.
Kohë të ndryshme dhe vend i njëjtë…